Mięciutka filiżanka z kawusią :)

Ponieważ na blogu Modrak Cafe - link - pojawiło się kolejne wyzwanie z motywem na bis, więc wreszcie miałam motywację do skończenia zaczętej prawie rok temu pracy :) No tak to już ze mną jest, że jak mam wenę to tworzę, a jak mi przejdzie to właśnie tak długo, albo i jeszcze dłużej potrafią czekać na swoją kolej zaczęte prace... Wkurza mnie to nieraz, ale nie potrafię się zmusić za żadne skarby, żeby skończyć. Wszystko do mnie jakoś samo przychodzi - nawet prawko robiłam dopiero jak poczułam wenę do tego :D
No ale wracam do tematu przewodniego oto moja podusia-filiżanka:

 I zdjęcia z lampą:

Także zgłaszam podusię do wyzwania:

Niedługo pokażę też pracę na cykliczne kolorki u Danusi, bo też mnie wena naszła :) Także zaglądajcie tu do mnie od czasu do czasu :)

A ja dzisiaj przeszłam chrzest bojowy - pierwszą wyprawę do przedszkola z dwoma berbeciami :) W sumie nie było tak źle - poza początkiem, bo już myślałam że wcale nie pojedziemy do tego przedszkola... Chłopaki oba ubrane - najpierw Starszak i czekał na werandzie, bo tam chłodniej, później Maluch i wystawiony w foteliku czekał z bratem na werandzie i zaś ja się szybciutko ubrałam, wzięłam Starszaka i poszliśmy do auta, a jak podjechałam pod dom żeby przynieść Malucha do auta to się okazało, że miałam otwarte moje drzwi... No i nijak nie szło ich zamknąć! Trzaskałam tymi drzwiami i trzaskałam, ale i tak nie chciały się zamknąć... Coś tam w tym dzyndzlu na drzwiach próbowałam poruszać i kluczykiem przekręcić - i guzik! Jak się nie zamykały tak dalej nic! Zadzwoniłam do Mężusia, ale nie bardzo umiał mi wyjaśnić co to może być, bo nie widzi, ale powiedział, żebym zapaliła silnik i żeby chwilę pochodziło, bo może coś tam przymarzło. Zrobiłam tak, ale jeszcze zadzwoniłam do Taty, który mi wytłumaczył jak działa ten dzyndzel na drzwiach i potwierdził, że albo coś zamarzło albo jest coś ułamane. No ale koniec końców udało się drzwi zamknąć, bo to rozgrzanie auta podziałało :) Tyle że się 30 min, spóźniliśmy do przedszkola, ale co tam :) A później z Maluchem pojechałam jeszcze do MOPS-u zawieźć papiery do becikowego i na zakupy, a ten mój słodziak cały czas spał i dopiero się obudził jak wróciliśmy do domu :)
Także tym optymistycznym zakończeniem żegnam się - do napisania :)